Φεγγαρόσκονη

Αίσθηση καλοκαιρινής δροσιάς και ρομαντισμού αποπνέει η νύχτα
Το φεγγάρι ολόγιομο λάμπει ψηλά στον ουρανό
και εγώ με το μαξιλάρι αγκαλιά
και τα μαλλιά ανακατεμένα ξαπλώνω στις σκέψεις μου.



είναι απο αυτές τις ώρες που αδειάζει η ψυχή και γεμίζει μόνο οξυγόνο
οι σκέψεις μετα απο λίγο αποχωρούν και μένει λίγο νύχτα και λίγο αστέρια να κοιτάς .

το θρόισμα στα δέντρα απαλά χορεύουν και το αεράκι τα φιλάει απαλά

αυτές οι νύχτες.τι όμορφες που είναι. η γαλήνη είναι κι αυτή απαραίτητη στη ψυχή μας.

μια κρύα μουσούδα ακουμπάει τις πατούσες μου και μια ουρά αρχίζει και κουνιέται μολις καταλάβει οτι άνοιξα τα μάτια μου
είναι απο αυτές τις μουσούδες που σε κάνουν χαρούμενη και μόνο που υπάρχουν.
κάτι παραπάνω απο φίλη παντοτινή. πάντα είναι εκεί . αγάπη περίσσεια.

πόσα άγχη, πόσοι προβληματισμοί , πόσα ερωτηματικά...
πολλά.
και δεν χρειάζεται.
μισο-κλείνωντας τα ματια ονειρεύομαι ξύπνια και πλέκω ιστορίες...

Το φεγγάρι ολομόναχο. Δεν το άκουσα ποτέ να αναστενάζει. Να παραπονιέται δεν άκουσα ποτέ. Κάνει υπομονή. Πόση δύναμη να έχει άραγε. Κοιτώντας το φωτίζεται η ψυχή μου και κλέβω λίγη αισιοδοξία απο και χαρά.
Μες τη μαυρίλα καταφέρνει και φέγγει.
οτι και να λες..είναι πεισματάρικο... καταφέρνει και κάθε βράδυ εμφανίζεται εκει ψηλά στον ουρανό.
Πιστό στο ραντεβού του.

Βάζω λίγη μουσική ήρεμη και χαλαρή...και απολαμβάνω το άδειασμα αυτό της ψυχής....το ''ξεφόρτωμα'' της ημερίσιας κούρασης και καθημερινότητας.

Παίρνω αγκαλιά τις τελευταίες όμορφες δροσερές καληνύχτες του ουρανού
και αφήνω λίγο παραπάνω χαμόγελο απ' οτι πριν.

 Καλό βράδυ ! 🌙