Είναι Σεπτέμβρης

    Το κοντομάνικο μπλουζάκι αρχίζει να κρυώνει μόλις βγαίνεις έξω. Είναι και αυτή η μυρωδιά της πρωινής πάχνης-άχνης που προμηνύει μια δροσερή μέρα. Τραγούδια με έναν ήρεμο νοσταλγικό τόνο με χαμηλά τέμπο σου λένε ότι μια εποχή με μπόλικη συννεφιά θα σε επισκεφθεί. Είναι Σεπτέμβρης.
    

      Μια στάλα δροσιάς σε χαϊδεύει ενώ κοιμάσαι από το ανοιχτό παράθυρο. Το πάπλωμα, ζεστός προστάτης σε αγκαλιάζει και σε νανουρίζει. Όνειρα με θάλασσες δεν έχει πια. Στέγνωσε η θάλασσα. Φύσηξαν το καλοκαίρι τα μάτια που μου λείπουν και ήρθε το φθινόπωρο. Και βλέπω ότι χορεύω και γελώ.                                                                                                                         Είναι Σεπτέμβρης.

      Υποχρεώσεις σχολικές και μη αρχίζουν να ζουζουνίζουν στα αφτιά των παιδιών. Και το πάπλωμα με τα όνειρα σε παίρνουν όμηρο και δεν σε αφήνουν. Μα η ζωή όταν ξυπνάς ξεκινά. Και ακούς στην γειτονιά...Ξύπνα μικρό μου το σχολείο αρχίζει. Ξύπνα αγάπη μου να πας στη δουλειά. Έχω ετοιμαστεί και πάω και εγώ. Το όνειρο με άφησε.
                                                                                                                              Είναι Σεπτέμβρης                                                                                                                                                                                Τα πουλόβερ και οι μάλλινες ζακέτες παρακαλούν για αγκαλιές. Σε ζεσταίνουν σαν ψευδαίσθηση μιας άλλης αγκαλιάς. Και η βροχή διστακτικά στέλνει τις σταγόνες τις να ξεδιψάσουν τα τριαντάφυλλα μου. Μα η βροχή θυμώνει και πάει να τα πνίξει. Τα τριαντάφυλλα κλαίνε και φωνάζουν. Τρέχω έξω και τα σώζω. Στεγνώνουν και εγώ μαλώνω την βροχή.  
                                                                                                                              Είναι Σεπτέμβρης                                                                            
          Κρυώνει έξω ο καιρός και οι καρδιές ζεσταίνονται. Ομπρέλες επαναπροσλαμβάνονται από την διαθεσιμότητα και χαίρονται. Νιώθεις ότι δεν σε αγγίζει η βροχή με αυτές στο χέρι. Κι όμως. Η βροχή σε βρίσκει. Λίγο στο αυτί, λίγο στο χέρι, λίγο στη μύτη, σε ακουμπάει. Πάντα σε βρίσκει η βροχή. Αν έχεις τον ήλιο σου όμως μην φοβάσαι. Αν έχεις τον ήλιο σου μην λυπάσαι.
                                                                                                                              Είναι Σεπτέμβρης 
        
         Και ξαφνικά το κρύο πρωινό θα φωτιστεί. Ίσως βρέχει, ίσως κάνει κρύο, ίσως φυσάει πολύ. Μα δεν θα σε νοιάζει. Ο Σεπτέμβρης σε έχει προετοιμάσει. Αλλιώς θα λέγεται μετά.  Οκτώβρης . Με ένα Ο μεγάλο που χωράει της καρδιάς τον κήπο. Ένα κρύο πρωινό θα φωτιστεί τότε. 'Οταν κάτω από την ομπρέλα θα κοιτάς έναν ήλιο.                        
                                                                                                                              Είναι  Σεπτέμβρης