Το άρωμα που δεν θα τελειώσει ποτέ...

 

         Το άρωμα σου ποτέ δεν θα το ξεχάσω.

Το έχω φυλαγμένο δίπλα στα άλλα αρώματα σε μια περίοπτη όμως θέση. Κάθε φορά που πηγαίναμε σπίτι σου με έκανες μια τεράστια αγκαλιά και εγώ μύριζα το άρωμα αυτό. 'Οταν ήμουν μικρή και ερχόμασταν πολυ συχνά το Πάσχα και τα Χριστούγεννα στο σπίτι σου, τρύπωνα στο δωμάτιο με το άρωμα και το μύριζα. Τα μάτια σου χαμογελούσαν κάθε φορά που ερχόμασταν όλοι μαζί. Πάντα με φώναζες ''κορίτσι μου'' , με έκανες μια τεράστια αγκαλιά και με ρωτούσες για το σχολείο, για τις φίλες μου , για μένα. Πάντα το Πάσχα είχα την ομορφότερη λαμπάδα! είχες πολύ καλό γούστο.  Πάντα ήτανε με κάποια θεματική, νεράιδες, πεταλούδες, πριγκίπισσες, και όταν μεγάλωσα πανέμορφα σχέδια την στόλιζαν. Πάντα θυμάμαι όταν μας καλούσες για φαγητό είχες κεφτεδάκια για μένα γιατί τα παραδοσιακά ξένα φαγητά που θα έπρεπε να μου αρέσουν ποτε δεν τα έφαγα...αλλα για εμένα υπήρχαν πάντα κεφτεδάκια και μια κοκα κόλα στο ψυγείο. Πάντα με σκεφτόσουν. Θυμάμαι παλιά , όταν ήμουν μικρή μια μέρα είχα κοιμηθεί σπίτι σου, ήτανε μια απο τις καλύτερες μέρες της ζωής μου!

      Είδαμε παιδικά μαζί το πρωί, μου έβαλες και λίγο απο το άρωμα σου , πήγαμε στον φούρναρη αγοράσαμε ψωμί , μου κρατούσες το χέρι και με σύστηνες σε όλους. Όλοι χαμογελούσαν και με χαιδέυαν στο κεφάλι. Μετά γυρίσαμε φάγαμε, παίξαμε ενα επιτραπέζιο και γελάγαμε πολύ. Μετά το βράδυ ταινία και ύπνο. Σηκώθηκα το βράδυ αναστατωμένη γιατι είχα δεί εφιάλτη. με αγκάλιασες σφιχτά και μου είπες να μην φοβάμαι, μύρισα το άρωμα σου όταν με αγκάλιασες. Κοιμήθηκα ήσυχα και την επόμενη μέρα πήγαμε βόλτα με το αυτοκίνητο. Με πήγαινες σπίτι και σου είπα οτι ήσουν μια απο τις καλύτερες μου φίλες. Χαμογέλασες και μου είπες κι εσύ το ίδιο!. Το Πάσχα πάντα το περνάγαμε όλοι μαζί. Γελάγαμε, χορεύαμε, λέγαμε αστεία και ήταν όλα υπέροχα. Πάντα στα γενέθλια ερχόσουνα, πάντα στις γιορτές, στις σημαντικές μου στιγμές ήσουν εκεί. Πάντα ήσουν περήφανη για μένα και εγώ για σένα. Έπαιρνες τηλέφωνο στο σπίτι και πάντα μιλούσαμε πόση ώρα και μέτα έδινα το τηλέφωνο στην μαμά.

        Τελευταία μέρα που σε είδα δεν σε χόρτασα, με αγκάλιασες, μύρισα το άρωμα σου και έκλεισα τα μάτια μου. Κατέβηκα προς τα κάτω στην πόρτα και μου είπες θα σε ξαναδώ κορίτσι μου. Μετά απλά δεν δέχτηκα ποτέ οτι έφυγες απο δίπλα μας. Ήρθε το Πάσχα και δεν μπορούσα να πιστέψω οτι δεν θα ανεβω την ασπρη τσιμεντένια σκάλα και θα μου άνοιγες να με αγκαλιάσεις και να μυρίσω το άρωμα σου. Δεν μπορούσα να πιστέψω οτι όποια ώρα και να σε έπαιρνα τηλέφωνο δεν θα ήσουν σπίτι να απαντήσεις. Δεν μπορούσα να πιστέψω οτι το Πάσχα δεν θα το γιορτάζαμε ποτε ξανα μαζί.  Δεν μπορούσα να πιστέψω οτι έχασα μια απο τις πολύ καλες μου φίλες όπως σου είχα πει εκείνη την ημέρα στο αμάξι το απογευματάκι όταν με γυρνούσες σπίτι.

        'Εχει περάσει καιρός αλλα ακόμα κοιτάζω το τηλέφωονο καμια φορά όταν χτυπάει το μεσημέρι και σε σκέφτομαι. Περνάω απο το σπίτι σου και θέλω να σε πετύχω τυχαία στο μπαλκόνι να ποτίζεις τα λουλούδια που πάντα αγαπούσες, θέλω τυχαία να έρθεις μια μέρα στ σπίτι και να μιλήσουμε, να γελάσουμε, όπως παλία.

       Έχω το άρωμα σου, δεν έχω εσένα να το φοράς. Ανοίγω το μπουκαλάκι μυρίζω το άρωμα, κλείνω τα μάτια, και σκέφτομαι εκείνη την ημέρα που ήμουν μικρή που ήταν μια απο τις ομορφότερες μερες της ζωής μου.

      Πάντα όταν σε σκέφτομαι είσαι κοντά μου, το νοιώθω, και ηρεμώ, νοιώθω γαλήνη. Μου λείπεις όμως. Γιατι ποτέ δεν δέχτηκα οτι έφυγες...                  

                                                                                                       Μας λείπεις πολύ

          Σαγαπώ Νονά...